<< back to all the articles.


< H >ART - 24/03/2011
Nieuw werk van Ugo Dehaes en Michel Schweizer

Vrouwenbeelden

De Belgische choreograaf Ugo Dehaes en de Franse theatermaker Michel Schweizer hebben weinig gemeenschappelijk behalve dit: ze maakten beiden een voorstelling over vrouwelijkheid.

Een ballerina, een stripteaseuse en een bodybuildster: dat zijn de belangrijkste protagonisten uit 'ôQueens' van Michel Schweizer. Drie personen die hun lichaam vervormen en aanpassen vanwegen hun beroep. Elk representeren ze een bepaald schoonheidsideaal maar wel in extreme mate. Schweizer gebruikt het als springplank om een boom op te zetten over de offers die we brengen voor schoonheid en erotiek. Ook Ugo Dehaes stelt zich vragen bij het vrouwelijke ideaalbeeld. Dehaes: "Al die perfecte, jonge lichamen in dansstukken, daar had ik het persoonlijk even mee gehad." Dus werkt de choreograaf voor 'Women' samen met acht vrouwen van in de dertig, veertig en vijftig. "Vrouwen met een verhaal en een geschiedenis, dat je aan het lichaam kan aflezen." Dehaes vertrouwt volkomen op de zeggingskracht van die lichamen. Er is geen lichtplan, geen muziek, geen decor noch rekwisieten, vertelt de choreograaf. "Ik wou kijken hoever ik als kunstenaar op mijn eentje geraakte - en ook hoever de dans alleen geraakt: wat zij op zich kan vertellen." Sinds zijn duet Couple-Like (ism Keren Levi) kennen we Dehaes alleszins als een meester in het neerzetten van eenvoudige maar erg inventieve en loepzuivere fysieke situaties en beelden. Dehaes: "Anders dan vaak in de danswereld gebeurt, heb ik de danseressen het bewegingsmateriaal nu niet uit improvisatie zelf laten ontwikkelen. Ik creëerde het en toonde het hen. Wanneer je een groep een dergelijk eng kader oplegt, kan je aan het fysieke heel wat dingen aflezen: over groepsdynamiek, over vrouwelijkheid, over hun verschillende persoonlijkheden,..."

Dat is een ander verhaal dan Schweizer, die weliswaar werkt met 'beroepsdeskundigen' in plaats van met professionele dansers maar deze personen toch vooral als symbolische iconen inzet. Zijn esthetiek is die van de overdaad. Welbespraakte filosofen, video-beelden en zelfs een hond worden erbij gehaald om zijn boodschap te verbeelden. De sfeer is koel en klinisch, "ôQueens' is bij momenten een met wetenschappelijke afstandelijkheid bedreven vivisectie van de excessen van onze maatschappij. Dehaes laat liever de emotie binnensluipen - of dat is toch zijn streefdoel. Dehaes: "Ik ben een beetje afgunstig tegenover film, muziek,... genres die mensen gemakkelijk emotioneel aanspreken. Kan je dat ook met dans bereiken? In Amsterdam kreeg ik de kans om een poosje samen te werken met emeritus-professor in de psychologie Nico Frijda, een expert op het gebied van emoties. Het was een moeilijke zoektocht - maar uiteindelijk zijn we toch tot enkele bevindingen gekomen. Het belang van ademhaling bijvoorbeeld en ook hoe je vaak meer resultaat opwekt met dingen die heel klein zijn: micro-acties. Deze dingen testte ik het voorbije jaar ook al op diverse toonmomenten uit. Het ligt moeilijk om te zeggen dat ik met 'Women' mensen tot emotie wil bewegen. Dan schep je verwachtingen die dat weer gaan tegenwerken, maar ergens was dat wel het uitgangspunt."

- Julie Rodeyns

<< back to all the articles.