<< back to all the articles.
Corpus Kunstkritiek - 02/09/2011
Women door Ugo Dehaes / kwaad bloed  [een poëtische recensie]
 
Huit femmes 
Als een zwerm raven 
verjaagd uit de coulissen
Zo fladderen mijn zwarte weduwen
Gezwind de halfverlichte ruimte op
Acht lampen als volgroeide appels
op een omgekeerde boom
voor evenveel krijgers
schijngevechten zonder slachtoffers
 
Zij brengen mij op een schaaltje
de symfonie van hun ademhaling:
Gehijg, geblaas, gepuf, gesnuif, …
Tot iemand schreeuwt
Terug naar het geruis van de adem
Samen vuren ze een lachsalvo af.
 
De zwerm geraakt verdeeld:
Hier een duo, daar een trio
Zij trekken en zij sleuren
Zij dansen strak naar Zijn hand
Zij hangen aan touwtjes 
De opdeling wordt opgeheven
Want Hij wikt en beschikt.
 
Zij brengen het hinkelspel
schipper-mag-ik-overvaren
en 1-2-3  “piano!”
De ene maakt zich klaar  
Voor de ultieme krachtstoot:
de ingebeelde halter gaat de lucht in
de ander klieft als volleerde karateka
een flinke stapel lucht in twee
nog een ander heupwiegt
alle mannen in de zaal de verleiding in
een blonde engel 
danst alleen voor mij een pirouette bij elkaar
 
Zeven blikken gebieden een excentriekeling;
Gebieden haar terug in de rij
Blote voeten over de grond
Stampvoeten op de vloer
De handjes in de lucht
Zij zwaaien ons uit
Zij buigen als een knipmes
Hun longen mogen op adem komen
Wij zwaaien terug
 
Zij hebben hun geheim weer meegenomen
Het verweesde publiek ontwaakt
Uit een fluwelen droom.
 
Toch neem ik hun asem mee naar huis.
 
- STEFAN MOENS

<< back to all the articles.